Een ode aan papa en mama!

Ja, een ode aan jullie papa en mama. Of ik nou in Cambodja ben, in Zuid-Afrika of hier in Suriname, elke keer besef ik weer hoe blij ik met jullie ben. Jullie hebben mij niet alleen de kansen en mogelijkheden aangeboden, maar jullie hebben mij ook altijd gesteund. Iets wat in veel gezinnen lang niet altijd het geval is.

Vandaag ben ik weer op het meisjesinternaat geweest. Een keer per maand mogen de meiden een weekend naar huis en nu was het dan eindelijk weer zo ver. Iets wat een feest hoort te zijn, maar het helaas niet altijd is. De meeste meiden werden gelijk opgehaald, maar er waren ook een paar meiden die een aantal uren voor de ramen hebben staan wachten in de hoop dat iemand hen op kwam halen. Na heel wat telefoontjes werden alle meiden toch opgehaald, maar of hun ouders/verzorgers het nou ook leuk vinden om ze een weekend thuis te hebben is maar de vraag.

Nadat alle meiden weg waren heb ik nog even gepraat met de zusters over de situatie van de meiden. Hoe leuk en lief ze ook lijken, ze dragen allemaal een enorme rugzak met zich mee. Het ene meisje is ondervoed op straat gevonden bij haar dronken moeder, de ander wordt thuis geslagen met een zweep en weer een ander heeft geleerd om altijd alles bij elkaar te liegen waardoor ze al vaak in grote problemen is geraakt. Deze meiden hebben allemaal een verpeste jeugd en geen idee hoe mooi het leven kan zijn. Zo vroeg een meisje van 13 jaar; 'Zuster, ik snap het leven niet meer. U zegt dat ik later moet trouwen met een man waar ik voor de rest van mijn leven mee samen blijf. Maar alle mannen gaan toch altijd weg?' En ja, dit is een oprechte vraag. Een oprechte vraag die voorkomt uit een slecht voorbeeld. Een slecht voorbeeld van haar eigen vader...

Deze meiden hebben al zo'n enorme achterstand ten opzichte van de andere 'gewone' kinderen. Het is maar de vraag of deze meiden ooit uit die vicieuze cirkel kunnen stappen en een goede toekomst tegemoet kunnen gaan. Ik hoop ontzettend dat deze meiden de moed, het doorzettingsvermogen en de wil vinden om wat moois van hun leven te maken en dat zij later wel een goed voobeeld kunnen zijn voor hun kinderen.