Het is alweer weekend!

29 juni 2018 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika

Gisteren was de tweede dag voor mij op HDC. Voor Jay, ook een vrijwilliger uit het vrijwilligershuis, was het na 6 weken alweer de laatste dag op het project en daarom had zij besloten om voor alle kinderen pannenkoeken te bakken. Samen met Nynke, mijn roommate, hebben we alle pannenkoeken uitgedeeld en de kinderen vonden het heerlijk! Ik vind de kinderen erg bijzonder. Naast dat er een jongetje is met twaalf vingers, er een meisje is in een rolstoel zonder benen, de meeste kinderen huidproblemen en gele of geen tanden hebben en er bijna geen kinderen rondlopen met kleren die heel zijn, zijn ze voor alles ontzettend dankbaar. Daarnaast heb ik ook nog nooit kinderen gezien die zo goed kunnen luisteren en wachten op hun beurt. Echt ontzettend mooi om te zien!

Gistermiddag heb ik nog een appelcake gemaakt met Maaike, een huisgenoot. Helaas is deze niet helemaal gelukt en leek het meer op een appelpudding. We zijn daarom 's avonds naar de supermarkt geweest om nieuwe ingrediënten te halen. We gaan de cake vanavond in de herkansing doen!

Vandaag, inmiddels alweer vrijdag, ben ik weer naar HDC gegaan. Dit keer in mijn eentje. Ik heb met de kinderen head, shoulders, knees and toes gezongen en andere kleine spelletjes gespeeld. 's Middags wilden wij naar Kragga Kamma, een klein natuurpark met olifanten, alleen was er iets in het park gebeurd, waardoor het dicht zat. We hebben daarom een strandwandeling gemaakt naar Boardwalk waar ik mijn eerste souvenier heb gekocht en waar we een frozen yoghurt hebben gegeten aan het strand. Een heerlijk vakantiegevoel!

Foto’s

3 Reacties

  1. Schoonma:
    29 juni 2018
    Een week geleden moest alles nog beginnen .
    Knap zoals je je redt met al die 'baksels'.
    Heb je geen last van vliegen of ander ongedierte ?
    Liefs.
  2. Geerhard Davina:
    30 juni 2018
    De hutjes zijn wel erg herkenbaar.
    zo te lezen heb je er lol in en ben je straks een enorme ervaring rijker
  3. Marja en Dick:
    1 juli 2018
    Karlijn, wat een indringend verhaal. Wat een belevenis maak je mee.
    Armoede springt er uit, maar daar mag jij een zonnestraal aan geven.
    Neem dit mee in je herinnering en wees blij waar je vandaan komt.
    En kom tzt terug.
    Groetjes van oom Dick en tante Marja.