Laatste blog vanuit Tanzania

Helaas zit ik nu na drie fantastische maanden Tanzania in de shuttle bus naar Kenia. Vandaar dat dit mijn laatste blog wordt vanuit het mooie Tanzania!

Afgelopen week heb ik natuurlijk nog wel de laatste dingen van mijn to do list voor Tanzania afgestreept. Zo ben ik gisteren voor de laatste keer naar het zwembad geweest en zijn we met het hele huis uit eten geweest bij Gran Melia, een luxe hotel met heerlijk eten! Daarnaast hebben we afgelopen zondag nog een bootje gehuurd om op Lake Deluti te varen, zijn we donderdagavond nog wezen stappen en hebben we gisteren een kookcursus samosa's (soort loempia's) maken gehad bij het lokale café.

Uiteraard stond afgelopen week ook in het teken van afscheid nemen. Voor Manon was dit ook haar laatste week en dus hebben we vrijdag ons afscheidsrondje gedaan. We hebben eerst afscheid genomen op Patandi school voor de special needs kinderen waar we de slaapkamers en speeltuin hebben geschilderd. Daarna hebben we afscheid genomen in het ziekenhuis waar Manon drie maanden heeft gewerkt en als laatste zijn we naar mijn schooltje gegaan om afscheid te nemen. Alle kinderen hebben voor mij gezongen en ik heb nog heel veel knuffels gekregen. Daarnaast heb ik nog getrakteerd op een lolly. Ik heb een ontzettend leuke tijd gehad met de docenten en alle lieve kinderen, maar het is na drie maanden ook goed om weer een andere uitdaging te hebben!

Nog wel leuk om te vermelden is dat er de komende maand een volkstelling is in Tanzania. In tegenstelling tot de vele feestdagen in de rest van het jaar zijn er nu vrijwel geen feestdagen zodat de telling goed kan verlopen. En hele groep mensen gaat de komende maand langs alle huizen om te tellen hoe veel mensen er wonen en schrijft dit getal op de deur. Op deze manier hopen ze iedereen te tellen en weet men hoe veel mensen hier wonen.

Terugkijkend op de afgelopen drie maanden heb ik het enorm naar mijn zin gehad. Van werken op het schooltje tot Zanzibar en van wilde dieren spotten tot cultuur snuiven, van alles heb ik genoten. Daarnaast ben ik inmiddels behoorlijk gewend aan rustig aan doen en kan mij prima vinden in de pole pole cultuur. Toch is het ook weer goed om weg te gaan, helemaal als mensen je in het centrum van Arusha herkennen en Caro roepen terwijl jij geen idee hebt wie ze zijn. Met mijn lengte en blonde haren val ik niet alleen in de club op, maar gaat mijn bijnaam ook rond op straat... Mijn ego zal wel weer moeten wennen in Nederland 😜.

Ik kijk heel erg uit naar Kenia en zal jullie ook daar op de hoogte blijven houden van mijn avonturen!