Van Koningsdag tot bezoekjes aan het ziekenhuis

Tja, de afgelopen weken waren nou niet echt mijn beste weken op reis. Hoewel het twee weken geleden begon met wat hoofdpijn werd het het afgelopen weekend zo erg dat ik alleen maar in bed gelegen heb. Al mijn energie was op en ik kon niks anders dan alleen maar slapen. Toch niet heel fijn als je aan de andere kant van de wereld zit en met de gedachte dat hier allemaal rare ziektes zijn.

Vorige week woensdag had ik dus al maar even een bezoekje aan het publieke ziekenhuis gebracht om bloed te prikken en een malaria test te doen. Dit was al een hele ervaring op zich. We zijn van hot naar her gestuurd, we hebben 2,5 uur moeten wachten en door gebrek aan een afbindband om mijn arm voor tijdens het bloedprikken werd er maar een handschoentje om mijn arm geknoopt. Toen ik uiteindelijk de uitslag kreeg moest ik zelf maar even een dokter vinden die mijn uitslagen kon beoordelen. Gelukkig bleek ik negatief op malaria te zijn getest en waren er geen gekke waardes te vinden in mijn bloeduitslagen. Hoewel dit wel voor een beetje geruststelling zorgde, waren de problemen nog niet opgelost.

Aangezien het afgelopen weekend steeds slechter met mij ging, ben ik maandag nog naar een ander en vooral beter ziekenhuis gegaan om te achterhalen waar mijn klachten vandaan kwamen. Hoewel het er ook hier super inefficiënt eraantoe ging en we lang moesten wachten, werd er wel met aandacht gekeken en heb ik weer verschillende onderzoeken gehad. Mijn ontstekingswaardes zijn verhoogd wat er dus op duidt dat ik ergens een ontsteking heb zitten. Ik heb nu verschillende medicijnen gekregen en hoop dat de klachten nu weg gaan. De pijnstillers doen in ieder geval al hun werk!

Naast het ziek zijn heb ik gelukkig ook nog wel leuke dingen kunnen ondernemen! Wij hebben zelfs Koningsdag gevierd! Tijdens Kingsnight vorige week dinsdag had de (kleine) Nederlandse community in Arusha een feest georganiseerd. Hoewel er meer Afrikanen en andere Mezungu's (blanken) waren dan officiële Nederlanders, was het wel ontzettend gezellig. De ruimte was helemaal oranje aangekleed, er werd zo af en toe Nederlandse muziek gedraaid en je kon zelfs frikandellen en bitterballen bestellen. Toch heeft dit feestje mij er wel bewust van gemaakt dat ik nog even moet genieten van de Afrikaanse muziek hier en de danskunsten van de Afrikanen. Sorry, maar jullie Nederlandse mannen kunnen echt niet dansen 😜.

Daarnaast hebben we nog een wandeling gemaakt om Lake Deluti. Hier hebben we aapjes gezien en een ontzettend grote vis, een grot waar mensen komen om te bidden en zijn we bij een heel mooi uitzichtspunt over de omgeving geweest. Ook heb ik nog een bezoekje gebracht aan de plaatselijke kerk. Hoewel wij er niets van verstonden, was het wel een mooie ervaring. De mannen en vrouwen zitten gescheiden van elkaar en met een microfoon worden gebeden geroepen en wordt er gezongen.

Verder zijn we nog twee keer met de dala dala (de plaatselijke bus) naar Arusha gegaan. De eerste keer zijn we naar de stoffenmarkt geweest en hebben we een taartje gegeten en de tweede keer zijn we een ijsje gaan halen. Hoewel het een half uur rijden is naar het centrum met deze bus, betaal je nog geen 20 cent. Wel staat hier tegenover dat je bij vreemden op schoot zit, dat de lokale mensen je uitlachen om onbekende redenen, dat je benen uit elkaar worden geduwd zodat een andere man zijn benen tussen jouw benen kan plaatsen en dat je gebruikt wordt als reclame materiaal. Inmiddels kunnen we al wel een beetje Swahili verstaan en begrijpen we dus wel als de 'persoon die mensen in z'n bus trekt' zegt dat er in zijn bus vier blanken zitten die naar Tengeru moeten en dat je daar naast kunt zitten. Ja, dit is helaas echt gebeurd...

Naast de uitstapjes hebben we ook het schilderwerk afgemaakt de afgelopen week. Hoewel we nog maar één dagje moesten schilderen hebben we hier wel drie dagen over gedaan. Zoals ik in mijn vorige blog al vertelde, was alle verf op maandag weggeregend na een hevige regenbui. Op dinsdag was het tijd voor poging twee. Toen we aankwamen op het schooltje bleek alleen dat de verf in een lokaaltje stond waar niemand de sleutel van had. Gelukkig zat het op woensdag wel mee en hebben we het toen, met een beetje hulp van andere vrijwilligers uit het huis, afgeschilderd. Dit moest ook wel aangezien dit de laatste werkdag van Lisan was. Donderdag kwamen namelijk haar ouders en hebben we beide schooltjes laten zien en alle matrassen, schriften, gummen, potloden en linealen gedoneerd aan de schooltjes! Daarnaast hebben we donderdag ook nog even met ballonnen gespeeld met de kinderen!

Van het gedoneerde geld hebben Lisan en ik uiteindelijk vier slaapkamers, drie klaslokalen en een speeltuin geschilderd. De speeltuin van mijn schooltje en de speeltuin van Lisans schooltje hebben we beide laten repareren. Ook hebben we voor beide schooltjes schriften, potloden, gummen en linealen gekocht en voor Lisans schooltje nog dertien nieuwe matrassen. En als laatste hebben we alle ziekenhuiskosten voor Nelson betaald en hebben we zijn familie eten en verzorgingsmiddelen gedoneerd. We hebben dus ontzettend veel kunnen doen met jullie geld! Namens ons en heel veel kinderen, ontzettend bedankt!

PS; Met Nelson gaat het goed! Hoewel de vorm van zijn duim nu iets anders is, is hij wel weer helemaal genezen. Hij kan weer lekker spelen zonder bang te zijn dat de wond weer open gaat!