Cape Town!
25 juli 2018 - Cape Town, Zuid-Afrika
Wat gaat de tijd toch snel... Morgen ga ik al beginnen aan mijn rondreis door Zuid-Afrika, Namibie, Botswana en Zimbabwe en dat betekent dat mijn dagen in Cape Town er ook alweer opzitten. En wat waren die dagen mooi.
Maandagochtend vloog ik vanuit Port Elizabeth naar Cape Town. Het afscheid was erg moeilijk. Ik heb echt een fantastische tijd gehad daar en hele mooie mensen leren kennen. Maar goed, het vliegtuig was geboekt, dus ik moest gaan. De vlucht verliep goed en in de middag kwam ik aan in het grote, drukke Cape Town. Na een kort ritje door de stad werd ik afgezet bij het hostel Zebra Crossing. Ik had besloten om direct na het inchecken mijn wandelschoenen aan te trekken om de Table Mountain te beklimmen. Het was een heftige tocht van ruim anderhalf uur die niet al te goed voor mijn knieën was, maar het uitzicht maakte alles goed. Er waren zo goed als geen wolken in de lucht, dus ik kon uitkijken over de hele stad. Moe maar voldaan kwam ik 's avonds weer aan in het hostel waar ik na een warme douche lekker gegeten heb.
Dinsdag had ik een tour door Cape Town naar Kaap de Goede Hoop geboekt. We zijn bij de wijk met de gekleurde huizen geweest, naar een haaienspotpunt, naar boulders beach met de vele pinguïns, naar het natuurpark van Kaap de Goede Hoop waar we hebben geluncht en een berg hebben beklommen naar een vuurtoren en naar het punt van Kaap de Goede Hoop zelf zijn geweest. Ook zijn we nog naar een wine tasting geweest (voor mij was het een apple juice tasting) en hebben we over een erg mooie pas gereden door de bergen van de 12 apostelen. Een lange dag waarin ik ontzettend veel gezien en gedaan heb.
Vandaag, woensdag, was het tijd voor Robben Eiland. Omdat ik nog 17 ben, moest ik mijn geboortecertificaat laten zien. Het probleem was alleen dat ik deze niet mee had. Gelukkig kon ik met een leugentje over mijn leeftijd toch mee met de boot. In Afrika ben je kind tot je 18e en dat betekent dat je tot aan je 18e de kinderprijzen betaalt, maar dat je ook bij alles wat je doet toestemming moet hebben van je ouders. Naast dat ik dit gemerkt had bij de douane in Zuid-Afrika, heb ik dit ook gemerkt in Port Elizabeth. Heel wat mensen hebben voor mij moeten tekenen dat ze verantwoordelijk voor mij waren en ook heb ik heel vaak beweerd dat ik 18 jaar ben. Reizen is toch heel wat makkelijker als je 18 bent. Goede reden om volgend jaar weer op reis te gaan ;).
Robben Eiland was erg indrukwekkend. Nadat we met de boot naar het eiland waren gebracht, kregen we een rondleiding met de bus over het eiland. Er werd verteld waarvoor het eiland diende de afgelopen honderden jaren, over de verschillende ontsnappingspogingen van de gevangenen en wat er op het eiland allemaal te vinden is. Daarna kregen we een rondleiding door de gevangeniscomplexen. Eerst hebben we een cel bekeken waar zo'n 30 man in gevangen zat en later ook de enkele cellen. De rondleiding werd gegeven door een ex-gevangene wat de rondleiding extra bijzonder en indrukwekkend maakte. We eindigden de rondleiding bij de cel waar Nelson Mandela 18 jaar van zijn leven heeft doorgebracht. Voor mij is het nog steeds onwerkelijk dat een man langer dan dat ik oud ben, vast heeft gezeten in een zo'n klein hokje met een matje als matras en een rode emmer als wc.
Ik heb een leuke tijd gehad in Cape Town en veel nieuwe mensen leren kennen. Ik heb nog nooit met zoveel onbekende mensen zoveel gesprekken gehad en dat allemaal in het Engels. Echt bijzonder hoe makkelijk het gaat. Nu is het tijd om mijn backpack weer in te pakken, want morgen vertrek ik al om 6:10 uur naar het vertrekpunt van de rondreis.
Maandagochtend vloog ik vanuit Port Elizabeth naar Cape Town. Het afscheid was erg moeilijk. Ik heb echt een fantastische tijd gehad daar en hele mooie mensen leren kennen. Maar goed, het vliegtuig was geboekt, dus ik moest gaan. De vlucht verliep goed en in de middag kwam ik aan in het grote, drukke Cape Town. Na een kort ritje door de stad werd ik afgezet bij het hostel Zebra Crossing. Ik had besloten om direct na het inchecken mijn wandelschoenen aan te trekken om de Table Mountain te beklimmen. Het was een heftige tocht van ruim anderhalf uur die niet al te goed voor mijn knieën was, maar het uitzicht maakte alles goed. Er waren zo goed als geen wolken in de lucht, dus ik kon uitkijken over de hele stad. Moe maar voldaan kwam ik 's avonds weer aan in het hostel waar ik na een warme douche lekker gegeten heb.
Dinsdag had ik een tour door Cape Town naar Kaap de Goede Hoop geboekt. We zijn bij de wijk met de gekleurde huizen geweest, naar een haaienspotpunt, naar boulders beach met de vele pinguïns, naar het natuurpark van Kaap de Goede Hoop waar we hebben geluncht en een berg hebben beklommen naar een vuurtoren en naar het punt van Kaap de Goede Hoop zelf zijn geweest. Ook zijn we nog naar een wine tasting geweest (voor mij was het een apple juice tasting) en hebben we over een erg mooie pas gereden door de bergen van de 12 apostelen. Een lange dag waarin ik ontzettend veel gezien en gedaan heb.
Vandaag, woensdag, was het tijd voor Robben Eiland. Omdat ik nog 17 ben, moest ik mijn geboortecertificaat laten zien. Het probleem was alleen dat ik deze niet mee had. Gelukkig kon ik met een leugentje over mijn leeftijd toch mee met de boot. In Afrika ben je kind tot je 18e en dat betekent dat je tot aan je 18e de kinderprijzen betaalt, maar dat je ook bij alles wat je doet toestemming moet hebben van je ouders. Naast dat ik dit gemerkt had bij de douane in Zuid-Afrika, heb ik dit ook gemerkt in Port Elizabeth. Heel wat mensen hebben voor mij moeten tekenen dat ze verantwoordelijk voor mij waren en ook heb ik heel vaak beweerd dat ik 18 jaar ben. Reizen is toch heel wat makkelijker als je 18 bent. Goede reden om volgend jaar weer op reis te gaan ;).
Robben Eiland was erg indrukwekkend. Nadat we met de boot naar het eiland waren gebracht, kregen we een rondleiding met de bus over het eiland. Er werd verteld waarvoor het eiland diende de afgelopen honderden jaren, over de verschillende ontsnappingspogingen van de gevangenen en wat er op het eiland allemaal te vinden is. Daarna kregen we een rondleiding door de gevangeniscomplexen. Eerst hebben we een cel bekeken waar zo'n 30 man in gevangen zat en later ook de enkele cellen. De rondleiding werd gegeven door een ex-gevangene wat de rondleiding extra bijzonder en indrukwekkend maakte. We eindigden de rondleiding bij de cel waar Nelson Mandela 18 jaar van zijn leven heeft doorgebracht. Voor mij is het nog steeds onwerkelijk dat een man langer dan dat ik oud ben, vast heeft gezeten in een zo'n klein hokje met een matje als matras en een rode emmer als wc.
Ik heb een leuke tijd gehad in Cape Town en veel nieuwe mensen leren kennen. Ik heb nog nooit met zoveel onbekende mensen zoveel gesprekken gehad en dat allemaal in het Engels. Echt bijzonder hoe makkelijk het gaat. Nu is het tijd om mijn backpack weer in te pakken, want morgen vertrek ik al om 6:10 uur naar het vertrekpunt van de rondreis.
maar je hebt het toch allemaal maar alleen gedaan. Ik ben onder de indruk ! Liefs !